ندا کياني فر - جمهوري قرقيزستان، سرزميني با مساحت 199 هزار کيلومتر مربع و جمعيتي بيش از پنج ميليون نفر که بيشتر آن را مسلمان تشکيل مي دهند، در سال 1991 با فروپاشي اتحاد جماهير شوروي به استقلال رسيد.
شهرت اين سرزمين که مرزهاي مشترکي با چين، قزاقستان، تاجيکستان و ازبکستان دارد، به‌دليل وجود رشته کوه‌هاي "تيان شن" است که در نظر بوميان منطقه بسيار مقدس است.
اقتصاد قزاقستان برپايه صنعت کشاورزي استوار است و ازجمله کشورهاي درحال رشد آسياي ميانه به شمار ميرود.
هنوز دشت‌ها و جلگه‌هاي وسيع اين کشور با انبوهي از چادرهاي سياه عشاير که اطراف آنها را گله‌هايي از اسب، بز، گاو و گوسفند فرا گرفته پوشيده شده است.
زبان اصلي مردم اين سرزمين زبان قرقيزي و روسي است و فرهنگ و سنن قديمي آنها هميشه مايه افتخارشان بوده و افسانه‌ها و داستان‌هاي کهني که به همراه موسيقي‌هاي محلي روايت مي‌شوند نمادي از مهمترين ارزش‌هاي فرهنگي آنهاست.
در ميان رشته کوه‌هاي بلند قرقيزستان، درياچه آتشفشاني "ايزيک کول" قرار گرفته که دومين درياچه آتشفشاني بزرگ جهان به شمار ميرود.
آب اين درياچه حتي در سردترين روز‌هاي زمستان نيز گرم است و هيچگاه يخ نمي‌زند و همين ويژگي باعث شده است که درياچه را به اين نام که در فارسي معناي "داغ" است بخوانند.
با وجود رشته کوه‌هاي برفي که اطراف اين درياچه را احاطه کرده، در تمام طول سال آب آن گرم است و گويي سرماي سرسخت زمستان هيچ راهي به آن ندارد و همين امر سبب شده امکانات گردشگري بسيار زيبايي در اطراف درياچه ايجاد شود که هر ساله گردشگران بسياري را به منطقه جذب مي‌کند.
آب اين درياچه در زندگي عشاير منطقه نقش بسيار مهمي دارد و در تصميم‌گيري آنها براي انتخاب مکان اقامت بعديشان حرف اول را مي‌زند، چرا که هميشه سعي دارند چادرهاي خود را در کنار يکي از نهرهايي که از اين درياچه مي‌گذرد بر پا کنند.
قرقيزستان سرزمين نخستين کاروانسراهاي جهان است و قديمي‌ترين کاروانسراي دنيا که "طاش ربات" نام دارد در اين کشور در مسير جاده ابريشم، در 25 کيلومتري مرز قرقيزستان با چين قرار گرفته است.
اين کاروانسراي باستاني در فاصله سال‌هاي 800 تا 910 پس از ميلاد توسط اعراب و يا ازبک‌ها ساخته شده که در ميان رشته کوه‌هاي تيان شن قرار گرفته و سال‌ها محل استراحت کاروان‌هايي بوده که در گذر از جاده ابريشم در آنجا اقامت مي‌کردند.
اين منطقه که يکي از جذاب‌ترين مقاصد گردشگري قرقيزستان به شمار ميرود، سال گذشته به دليل شيوع بيماري سارس متحمل خسارت‌هاي بسياري شد و تنها 150 نفر از آن بازديد کردند.
در اطراف اين کاروانسرا که در دورافتاده‌ترين مناطق قرقيزستان واقع شده هيچ شهر و يا روستايي ديده نمي‌شود و تنها ساختمان موجود در نزديک آن خانه مسئولان اين موزه بزرگ و چادرهايي است که براي استراحت بازديدکنندگان قرار گرفته است.
در دامنه رشته کوه‌هاي "تيان شن"، هنوز آداب و رسوم و بازي‌هاي کهن مردم اين سرزمين زنده است و بعد از گذشت صدها سال از محبوب‌ترين سرگرمي‌هاي مردم قرقيزستان به شمار ميرود.
در ميان اين بازي‌هاي سنتي، "بز کشي" از مشهورترين آنها به شمار ميرود که از صدها سال پيش تاکنون رواج دارد.
در اين بازي اسب‌ها که مهمترين نقش را در فرهنگ قرقيزها بازي مي‌کنند کاربرد بسياري دارند،بازيکنان دو تيم شرکت‌کننده سوار بر اسب‌هاي خود تلاش مي‌کنند لاشه يک بز يا گوسفند را به درون دروازه پرتاب کنند.
افرادي که خود را براي اجراي اين بازي آماده مي‌کنند از تجربه و مهارت بسياري برخوردار هستند چرا که بايد بزي به وزن حداقل 25 کيلوگرم را حمل کنند و بدون آنکه آن را به زمين بياندازند به دروازه حريف پرتاب کنند.
آنچه در اين بازي جالب است آن است که بعد از تمام شدن بازي بز را مي‌پزند و از آن غذايي لذيذ تهيه مي‌کنند تا همه بازيکنان از آن بخورند.
اگرچه اين بازي در حوزه آسياي ميانه به‌خصوص در کشورهاي تاجيکستان، قزاقستان، ازبکستان و حتي افغانستان مرسوم است، بهترين بازيکنان آن قرقيزها و قزاق‌ها هستند.
از ديگر سنت‌هاي قديمي قرقيزستاني‌ها، تربيت عقاب‌ها و آموزش و استفاده از آنها براي شکار است.
صاحبان اين عقاب‌ها آنها را براي شکار کردن روباه، گرگ و خرگوش‌ها آموزش مي‌دهند که پس از شکار اين حيوانات، گوشت آنها نصيب عقاب مي‌شود و پوست و خزشان براي صاحبان عقاب‌ها باقي مي‌ماند.
اين عقاب‌هاي شکاري هر دو روز يک بار يک کبوتر را به‌عنوان غذا مي‌خورند که البته بسته به اندازه و وزن و سن عقاب‌ها ممکن است
ميزان غذاي آنها تغيير کند.
در ميان مردم قرقيزستان و غذاهاي سنتي آنها، گوشت حرف اول را مي‌زند و در حقيقت، پايه اصلي غذاهاي آنها را گوشت تشکيل مي‌دهد، رستوران‌هاي قرقيزستان نه تنها نمونه‌هاي متنوعي از غذاهاي محلي را ارائه مي‌کنند، انواع گوناگوني از غذاهاي ترکي را نيز طبخ مي‌کنند که با توجه به اينکه از راه ترکيه به آساني مي‌توان به اين کشور دسترسي پيدا کند، پروازهاي مستقيمي از ترکيه به سمت قرقيزستان وجود دارد که اين امر سبب نزديک‌تر شدن مردم اين دو کشور به يکديگر شده است.
