زندگی کتابی است ، که بدون سفر یک صفحه آن بیشتر خوانده نمی شود.

                                                                                                                      

 

براي ديدن عکس های جنگل حرا در قشم ، هرمزگان (اينجا) را کليک کنيد

در جزيره قشم ، مجموعه‌اي از درختان سر سبز حرا به چشم مي‌خورد که با پرندگان زيبا و طبيعت بکر وحشي اش از منابع توريستي و ديدني استان هرمزگان  مي‌باشد . جنگل حرا در اطراف جزيرهٔ قشم‌، در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر کشيده شده و محدوده‌‌اى برابر با ۱۵۰ کيلومتر و مساحتى معادل ۸۲۳۶ هکتار را در بر گرفته است. اگر آب‌هاى نواحى باتلاقى و مساحت نقاط خالى منظور نشود، مساحت واقعى اين جنگل در حدود ۶۰۱۲ هکتار مى‌باشد. وسيع‌ترين قسمت جنگل‌هاى حرا در آب‌هاى بندر لافت و بندر پل در شمال غربى جزيرهٔ قشم، و در فاصلهٔ‌ ۱۴۰ کيلومترى غرب بندرعباس قرار دارد.

اين جنگل‌هاى ماندابى بر روى خاک‌هاى لجنى ناشى از رسوب خاک‌هاى حاصل از فرسايش سواحل رشد يافته‌اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، ‌ درختان و بستر لجنى آن‌ها از آب بيرون آمده و به صورت جزايرى پراکنده نمايان مى‌شوند و در واقع مد، ‌ تمامى جنگل حرا به زير آب رفته و ناپديد مى‌شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى‌رويد که در مواقع مد دريا به زير آب بروند. در نقاط مرتفع‌تر بستر دريا از اين گونه درخت مشاهده نمى‌شود.

جنگل حرا

درختان حرا آب شور دريا را شيرين کرده و از آن تغذيه مى‌کنند. اين درختان يک دورهٔ رويشى منظم دارند و معمولاً در اواخر تيرماه و اواسط مردادماه به گل مى‌نشينند و ميوه مى‌‌دهند. گل آن‌ها زرد روشن است و ميوهٔ آن‌ها شيرين و گواراست. ميوهٔ‌ اين درختان بادامى شکل است و پس از مدتى بر روى پايهٔ‌ مادرى شکفته شده و دانهٔ‌ آن جوانه مى‌زند و سپس به داخل آب مى‌افتد. جريان شديد امواج، بذر گياه را به نواحى کم‌تحرک‌تر دريا مى‌برد. بذر حرا پس از تثبيت بر روى لايه‌هاى خاک دريا، رشد و نمو مى‌کند. در فاصلهٔ بين قشم و بندر خمير، جريان امواج بسيار اندک است و بدين جهت، اکثر بذرها در همين نواحى رشد مى‌کنند.

درخت حرا که ارتفاع آن گاهى به ۴ متر مى‌رسد و قطر تنهٔ‌ آن تا ۳۰ سانتى‌متر است، برگ‌هاى بيضوى‌شکل و کشيده با قاعدهٔ انتهايى بسيار باريک دارد. برگ حرا علاوه بر خاصيت خوش خوراکى براى دام، ارزش غذايى معادل يونجه و جو دارد. ريشهٔ آن‌ها زانويى، هوايى و اسفنجى و معمولاً سطحى است. البته ريشه‌هاى اين درخت بالاتر از سطح زمين قرار مى‌گيرند و در عمل تنفس شرکت مى‌کنند. ريشه‌هاى درخت حرا به علت تراکم زياد نمک در آب دريا و اشباع خاک از آب دريا، معمولاً زياد گسترده نمى‌شوند.

مساعد بودن شرايط اکولوژيکى، جنگل حرا را به زيستگاه بسيار مناسب پرندگان مهاجر در فصول سرد تبديل کرده است. در ساير فصول نيز که پرندگان بومى محل مناسبى براى زيست نمى‌يابند، به اين جنگل‌ها پناه مى‌آورند. غير از پرندگان آبزى و آبچر و مهاجر، خزندگان و ماهى‌ها و حتى برخى از بندپايان و دوکفه‌‌اى‌ها نيز در ميان اين جنگل‌ها مشاهده شده‌اند. لاک‌پشت‌هاى سبز و عقابى و مارهاى دريايى سمى، ‌ از جمله جانداران ويژه اکوسيستم جنگل‌هاى حرا (مانگرو)ى ايران هستند. حواصيل بزرگ هندى، حواصيل سبز و خاکسترى، فلامينگو، پليکان، انواع سليم، عقاب ماهيگير، کفچه نوک، کاکايى و انواع ديگرى از پرندگان در اکوسيستم‌هاى حراى ايران زندگى مى‌کنند. نقش مهم ديگر اين جنگل‌ها، مناسب بودن بستر آن‌ها براى تخم‌ريزى ماهيان خليج‌فارس است.

DESIGN BY SOORI
تمامی حقوق مادی و معنوی این وب سایت برای مدیران این سایت محفوظ می باشد