در سرتاسر جهان جزیره های زیادی وجود دارد ، بعضی از این جزیره های زیبا بسیار معروف هستند و سالانه میزبان تعداد  زیادی از گردشگران هستند اما بعضی دیگر ناشناخته هستند . جزیره هایی که در این مطلب معرفی می کنم می تواند محبوب ، ناشناس یا شناخته شده باشد ، اما مهم خاص بود این جزایر است . در مطالب قبل من درباره  احساس نهایی رابینسون کروزو در مورد جزایر خالی از سکنه در سراسر جهان نوشتم. جزیره های ذکر شده در اینجا زمانی خالی از سکنه بودند ، اما پس از مسکونی شدن به شدت تبدیل به مناطق شهری و در نتیجه جزیره های قابل سکونت شدند. 

10 لیندائو (Landau)

شهر تاریخی لیندائو در نزدیکی مرزهای اتریش ، آلمان و سوئیس در بخش شرقی دریاچه کنستانس * واقع شده است. این شهر توسط پل و راه آهن به سرزمین اصلی متصل شده است و دارای 3000 نفر جمعیت می باشد. ساختمان های قرون وسطی و نیمه آلواری جز جاذبه های توریستی این شهر هستند.

9 سانتا کروز دل ایزلُته (Santa Cruz del Islote) 

سانتا کروز دل ایزلُته در سواحل کارائیب ، کلمبیا قرار دارد و به طور غیر رسمی شلوغ ترین جزیره در جهان می باشد. این جزیره دارای 90 خانه و حدود 1200 نفر جمعیت در فضایی 1 هکتاری می باشد. به دلیل اینکه هیچ فضایی برای قبرستان وجود ندارد ، جزیره نشینان مردگان خود را در جزیره ای نزدیک دفن می کنند. آنها در جزیره کوچک موکورا بازی می کنند زیرا تنها زمین عمومی بر روی سانتا کروز ، تنها نیمی از اندازه یک زمین تنیس است.

8 ایزولا دی پِسکاتوری (Isola Dei Pescatori)

ایزولا دی پسکاتوری (جزیره ماهیگیران) شمالی ترین جزیره ی اصلی لاگو مگیوره است. با جمعیتی حدود 50 نفر ، این تنها جزیره ای است که در تمام طول سال ساکن دارد . خیابان های باریک به کوچه های سنگ فرش شده و تفرجگاه هایی که گرداگرد جزیره هستند متصل شده اند. در تفرجگاه ها اغلب آبگرفتگی است و خانه هایی که در مقابل آنها هستند به این منظور ساخته شده اند. در حالی که اشغال سنتی ماهیگیران هنوز هم وجود دارد ، حلقه های زیبای گردشگری مهم ترین منبع درآمد برای جزیره نشینان است.

7 مکسکالتیتن (Mexcaltitan)  

مکسکالتیتن شهری کوچک است که توسط انسان ساخته شده است و در سواحل اقیانوس آرام مکزیک قرار دارد. در طول فصل بارانی ژوئن تا اکتبر سیل در خیابان ها و ردیف بین قایق ها به راه می افتد. برخی کارشناسان بر این باورند که ممکن است مکسکالتیتن در واقع همان آزتلن افسانه ای ، وطن اجداد مردم آزتک باشد. امروزه قبل از هر چیز اینجا شهر میگوها می باشد ، با میگوهایی خشک شده و قابل دسترس در سراسر شهر.

6 تروگیر (Trogir)

تروگیر یکی از بهترین شهرهای حفظ شده در قرون وسطی اروپا است. خیابان های کوچک قرون وسطی از طریق این شهر جذاب رستوران های پنهان و گالری های چشم نواز را آشکار می کنند. تفرجگاه های ساحلی اطراف شهر ، در یک بندر جذاب پر از قایق بادبانی به اوج خود رسیده اند. با ترکیب زیبایی از معماری رومی و گوتیک ، تروگیر دارای کلیساهای جامع ، یک سالن شهر و قلعه قرون وسطی می باشد.

5 نِسِبار (Nesebar) 

نسبار * اغلب به عنوان "مروارید دریای سیاه" نامیده می شود ، این شهر غنی شده دارای بیش از سه هزار سال تاریخ همیشه در حال تغییر است. بخش باستانی شهر در جزیره قرار دارد که به وسیله جاده ای باریک به سرزمین اصلی متصل شده است. اغلب گفته می شود که شهر نسبار با داشتن بیشترین تعداد کلیسا ، معرف میراث غنی معماری ارتودوکس شرقی می باشد.

4 فلورس (Flores)

فلورس در دریاچه پتن ایتزا (Petén Itzá) قرار دارد و توسط گذرگاهی به زمین متصل می شود ، و در طرف دیگر شهرهای دوقلوی سانتا النا و سان بنیتو قرار دارند. در جزیره فلورس بود که آخرین دولت مستقل مایا ، علیه فاتحان اسپانیا مقاومت کردند. و در نهایت شهر نوح پتن (Noh Petén) زمانی که در سال 1697 اسپانیا با قایق به آن حمله کرد نابود شد. برای بسیاری از گردشگران دلیل اصلی بازدید از فلورس ، نزدیکی آن به خرابه معروف مایا از تیکال می باشد. اما خود این شهر یک مقصد عالی می باشد که پر از ساختمان های مسقف قرمز ، خیابان های باریک سنگ فرش شده ، کلیساهای تاریخی و بسیاری از هتل ها و رستوران ها است. 

3 ماله (Male)

ماله پایتخت و پرجمعیت ترین شهر مالدیو می باشد. این جزیره کوچک بیش از 100،000 نفر جمعیت دارد. به دلیل اینکه هیچ حومه شهری در اطراف آن وجود ندارد ، تمام زیر ساخت ها در خود شهر واقع شده است. آب از آب های زیرزمینی شیرین فراهم می شود در حالی که برق شهر با استفاده از دیزل ژنراتور تولید می شود. مواد زائد جامد به جزیره های اطراف که برای پر کردن تالاب ها استفاده می شوند منتقل می شوند. بزرگترین فرودگاه جزیره در این راه ساخته شده است.

2 منهتن (Manhattan)

1 ونیز (Venice)

ونیز به خاطر کانال هایش در جهان معروف می باشد و مجمع الجزایری از 117 جزیره است که توسط 455 پل به هم متصل شده اند. در مرکز قدیمی ، کانال ها تابع جاده ها می باشند و تقریبا هر شکل از حمل و نقل از آبی تا پای پیاده در اینجا وجود دارد. با این حال این جزیره مسکونی به آرامی در حال غرق شدن است و در طول جزر و مدهای بزرگ در پاییز و زمستان ، پیازا سان مارکو ، پایین ترین منطقه جزیره ، کاملا زیر آب می رود. در طول 1000 سال گذشته ، در هر قرن حدود 7 سانتی متر غرق شده است ، در حالی که گزارش های اخیر اعلام کرده اند که تنها در قرن گذشته شهر ونیز 24 سانتی متر کاهش یافته است. این ممکن است بیشتر مربوط به افزایش سطح دریا آدریاتیک باشد تا در غرق شدن ونیز در زیر ساخت های خود. یکی از راه حل های پیشنهاد شده برای نگه داشتن ونیز در ارتفاع بیشتری از سطح دریا ، پمپاژ آب به خاک های زیر جزیره می باشد.