بسياري از پل‌هاي عابر پياده در تهران با وجود آن که با صرف هزينه‌هاي بالا نصب مي‌شوند، اما به علت نداشتن امنيت کمتر مورد استفاده شهروندان قرار مي‌گيرند.
به گزارش ميراث آريا (CHTN)، شهرداري تهران در چند سال گذشته با هدف درآمدزايي بيش‌تر، مجوز نصب بيلبورد در دو طرف پل‌هاي عابر پياده را به کانون‌هاي تبليغاتي واگذار کرده که اين عمل باعث کور شدن زاويه ديد مسير داخل پل‌ها از پايين و در نتيجه کاهش ضريب امنيت آن شده است.
از آنجا که بيش‌تر زورگيرها در کوچه‌هاي تاريک و کم‌تردد به کمين قربانيان خود مي‌نشينند، شهروندان ترجيح مي‌دهند شب‌ها که خيابان‌ها خلوت است از پل‌هاي عابر پياده داراي بيلبورد که به راهروهاي تنگ و تاريک تبديل مي‌شوند، استفاده نکنند. آن‌ها احتمال مي‌دهند اگر کسي روي پل برايشان مشکلي ايجاد کند، از ديد سايرين پنهان خواهد بود و روزگيران بدون هيچ ترسي اقدام به سرقت اموال‌شان مي‌کنند.
با توجه به ضرورت استفاده شهروندان از پل‌هاي عابر پياده و نقش آن در کاهش ترافيک و تصادفات رانندگي و همچنين صرف هزينه‌هاي بالا براي ساخت و نصب پل و پله‌برقي برخي از آن‌ها در مرکز شهر، نصب بيلبورد روي پل‌ها و ناامن کردن آن که نتيجه‌اي جز عدم استقبال مردم را در پي ندارد، عجيب و غير منطقي به نظر مي‌رسد.
شهرداري تهران اکنون از هر فضايي براي درآمدزايي استفاده مي‌کند، به طوري که حتي ديواره‌هاي فلزي دور پروژه‌هاي در حال ساخت يا مرمت و کارگاه‌هاي مترو را نيز به شرکت‌هاي تبليغاتي اجاره مي‌دهد. طبق شواهد و مدارک موجود، شهرداري تهران با کمبود بودجه مواجه شده به طوري که پيمانکار اصلي پروژه تونل توحيد (شرکت پرليت) و مديريت طرح تونل توحيد (شرکت مرام) از اسفند 88 تاکنون هيچ مبلغي دريافت نکرده‌اند به و در پرداخت حقوق کارکنان خود با مشکل مواجه شده‌اند.
با توجه به اين که پل‌هاي عابر پياده از محل ماليات و عوارض پرداخت شده از سوي شهروندان نصب مي‌شوند، اجاره دادن بيلبوردهاي روي آن از سوي شهرداري و ترساندن مردم مانند اين است که يک قطار مترو هميشه سر موقع به ايستگاه مي‌رسد، اما واگن‌هاي آن در ندارد تا مسافران سوار شوند و پس از چند ثانيه توقف دوباره حرکت مي‌کند و مي‌رود.
به گزارش ميراث آريا (CHTN)، شهرداري تهران در چند سال گذشته با هدف درآمدزايي بيش‌تر، مجوز نصب بيلبورد در دو طرف پل‌هاي عابر پياده را به کانون‌هاي تبليغاتي واگذار کرده که اين عمل باعث کور شدن زاويه ديد مسير داخل پل‌ها از پايين و در نتيجه کاهش ضريب امنيت آن شده است.
از آنجا که بيش‌تر زورگيرها در کوچه‌هاي تاريک و کم‌تردد به کمين قربانيان خود مي‌نشينند، شهروندان ترجيح مي‌دهند شب‌ها که خيابان‌ها خلوت است از پل‌هاي عابر پياده داراي بيلبورد که به راهروهاي تنگ و تاريک تبديل مي‌شوند، استفاده نکنند. آن‌ها احتمال مي‌دهند اگر کسي روي پل برايشان مشکلي ايجاد کند، از ديد سايرين پنهان خواهد بود و روزگيران بدون هيچ ترسي اقدام به سرقت اموال‌شان مي‌کنند.
با توجه به ضرورت استفاده شهروندان از پل‌هاي عابر پياده و نقش آن در کاهش ترافيک و تصادفات رانندگي و همچنين صرف هزينه‌هاي بالا براي ساخت و نصب پل و پله‌برقي برخي از آن‌ها در مرکز شهر، نصب بيلبورد روي پل‌ها و ناامن کردن آن که نتيجه‌اي جز عدم استقبال مردم را در پي ندارد، عجيب و غير منطقي به نظر مي‌رسد.
شهرداري تهران اکنون از هر فضايي براي درآمدزايي استفاده مي‌کند، به طوري که حتي ديواره‌هاي فلزي دور پروژه‌هاي در حال ساخت يا مرمت و کارگاه‌هاي مترو را نيز به شرکت‌هاي تبليغاتي اجاره مي‌دهد. طبق شواهد و مدارک موجود، شهرداري تهران با کمبود بودجه مواجه شده به طوري که پيمانکار اصلي پروژه تونل توحيد (شرکت پرليت) و مديريت طرح تونل توحيد (شرکت مرام) از اسفند 88 تاکنون هيچ مبلغي دريافت نکرده‌اند به و در پرداخت حقوق کارکنان خود با مشکل مواجه شده‌اند.
با توجه به اين که پل‌هاي عابر پياده از محل ماليات و عوارض پرداخت شده از سوي شهروندان نصب مي‌شوند، اجاره دادن بيلبوردهاي روي آن از سوي شهرداري و ترساندن مردم مانند اين است که يک قطار مترو هميشه سر موقع به ايستگاه مي‌رسد، اما واگن‌هاي آن در ندارد تا مسافران سوار شوند و پس از چند ثانيه توقف دوباره حرکت مي‌کند و مي‌رود.
