نیکوزیای جنوبی، پایتخت قبرس و قلب فرهنگی این کشور است. آب و هوای بسیار مطبوع نیکوزیا با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌هایی که تنها باران‌های گاه به گاه دارد ، این شهر را یکی از آفتابی‌ترین پایتخت‌های جهان ساخته است.
برای رفتن به نیکوزیا از طریق هواپیما، امروزه از فرودگاه بین‌المللی شهر لارناکا که حدود هفتاد کیلومتر با نیکوزیای جنوبی فاصله دارد، استفاده می‌شود. فرودگاه اصلی نیکوزیا در جنوب غربی این شهر واقع شده و تنها امکان پروازهای محدودی را در داخل کشور دارد. رفتن به نیکوزیا از فرودگاه، با تاکسی‌های اختصاصی و اتوبوس امکان‌پذیر است. کرایه‌ی تاکسی در قبرس گران است و شب‌ها و روزهای تعطیل گران‌تر هم می‌شود ولی هر نیم‌ساعت یک بار، دو تا اتوبوس از فرودگاه به سمت مرکز شهر نیکوزیای جنوبی، که به لفکوزیا مشهور است، حرکت می‌کنند که به صرفه‌تر هستند. پایانه‌ی اصلی اتوبوس‌ها در تقاطع خیابان آتاتورک و خیابان روزنامه‌نگار کمال‌آشیک قرار دارد و از آن‌جا می‌شود به شهرهای دیگر قبرس هم رفت.
مهم‌ترین نشانه‌ی لفکوزیا، دیوارهای ونیزی است که دور بخش قدیمی شهر کشیده شده‌اند. دیوارهای ونیزی در قرن شانزدهم به دستورات حاکمان ونیزی و برای حفاظت از لفکوزیا در برابر حمله‌های عثمانی ساخته شد. کنار ورودی‌های شهر هم چند دروازه با دیوارهای بلند و محکم ساختند. یکی از مهم‌ترین این دروازه‌ها، دروازه‌ی فاماگوستاست که امروز بازسازی شده و محل اصلی برپایی جشنواره‌های سالانه است.
نیکوزیای جنوبی، هم در بخش قدیمی و هم بخش جدید، هتل‌های بسیار زیادی دارد؛ علاوه بر این‌ها می‌توانید محل اقامت‌تان را نیکوزیای شمالی یا شهر ساحلی لارناکا قرار دهید؛ فاصله‌ی نیکوزیا و لارناکا از هم خیلی زیاد نیست و اقامت کوتاه مدت و چند بار رفت و آمد کسی را اذیت نمی‌کند، مگر این‌که جای خاصی در یکی از همین شهرها کار داشته باشید که بهتر است هتل را نزدیک به همان‌جا بگیرید. هزینه‌ها هم نسبت به هتل و سرویس‌های مختلف فرق می‌کند، اما اگر دسته‌جمعی سفر می‌کنید، شاید بتوانید به اجاره‌ی ویلا هم فکر کنید.
بخش قدیمی، یک خیابان سنگ فرش است که ورود ماشین را به آن ممنوع کرده‌اند. ورودی خیابان در یک محوطه‌ی باز، صدها کبوتر روی زمین و مجسمه‌ها می‌نشینند و گردشگران برای آن‌ها غذا می‌ریزند؛ بچه‌ها این قسمت شهر را خیلی دوست دارند. سرتاسر خیابان نیز در اختیار رستوران‌ها و فروشگاه‌های معتبر قرار گرفته و هر چیزی این‌جا پیدا می‌شود. قیمت اجناس بعضی از فروشگاه‌ها خیلی بالاست و اگر کمی بیشتر در همین خیابان بگردید، مغازه‌های ارزان‌تری را نیز می‌توانید پیدا کنید. انتهای این محله به کیوسک‌های پلیس مرزی ترکیه می‌رسد، جایی که بعد از پر کردن یک فرم و ارائه‌ی پاسپورت، می توانید مجوز ورود به ترکیه برای یک روز یا بیشتر بگیرید و وارد نیکوزیای شمالی شوید. فراموش نکنید بدون داشتن ویزای قبرس، برعکس این قضیه امکان‌پذیر نیست.
یکی از جاهایی که نباید در نیکوزیای جنوبی از دست بدهید، رصدخانه‌ی لدرا است؛ این رصدخانه در یکی از بهترین نقاط شهر قرار گرفته و می‌توان با تلسکوپ، کل لفکوزیا و خط سبز را از آن‌جا دید؛ خط سبز همان مرزی است که جمهوری قبرس و منطقه‌ی ترک‌نشین نیکوزیا را از هم جدا می‌کند. نزدیک رصدخانه، مرکز خرید ارمس با فروشگاه‌های مختلفش واقع شده و می‌توان بعد از تماشای شهر، گشتی در آن‌ها زد.
برای لذت‌بردن از آب‌های گرم اقیانوس و ورزش‌های آبی باید تا ساحل لارناکا بروید، ولی بعد از این‌که روی شن‌های سفید ساحل زیر سایه‌ی درختان نخل نشستید، می‌بینید که تمام این‌ها به پیمودن این هفتاد کیلومتر می‌ارزید. اگر از جنوب نیکوزیا به سمت لارناکا حرکت می‌کنید، دو چیز را نباید از دست بدهید؛ اول فروشگاه IKEA در ابتدای جاده که مجموعه‌ای چند طبقه از وسایل و لوازم بزرگ و کوچک خانه است که به خاطر شکل ساختشان به راحتی قابل‌حمل هستند. و دوم محله‌ی لایکی ییتونیا که مرکز بهترین رستوران‌های شهر است. در لایکی ییتونیا غذای مشهور قبرسی‌ها، یعنی مِزه را امتحان کنید. مِزه بشقابی کامل از انواع غذاهای دریایی است و خوراک لذیذی برای آن‌هایی است که طرفدار غذاهای دریایی هستند. بهتر است بدون خوردن مِزه و نوشیدنی‌های مشهور نیکوزیا، با قبرس خداحافظی نکنید.
اگر وقت بیشتری در نیکوزیای جنوبی داشتید و به هنر علاقه‌مند هستید، سری به بنیاد فرهنگی ماکادیوس بزنید؛ این بنیاد سه گالری دارد که هر کدام آثاری از یک موضوع را نمایش می‌دهند: گالری هنر اروپایی، گالری جنگ استقلال یونان و گالری هنر بیزانسی.
ورود به حساب کاربری
زندگی کتابی است ، که بدون سفر یک صفحه آن بیشتر خوانده نمی شود.
